ارزیابی پتانسیل روانگرایی با استفاده از سرعت موج برشی (مطالعه موردی جنوب تهران)

/در /توسط
ارزیابی پتانسیل روانگرایی با استفاده از سرعت موج برشی (مطالعه موردی جنوب تهران)
مجری پروژه: فرج الله عسکری

همکاران: روزبه دبیری، محمدرضا کشاورز بخشایش

چکیده

در این طرح پژوهشی، برای ارزیابی پتانسیل روانگرایی خاکهای ماسه‌ای و لای‌دار، نتایج حاصل از دو روش مقاومت نفوذ استاندارد ( (Standard Penetration Testو سرعت موج برشی (Vs) مقایسه شده است. در روش مقاومت نفوذ استاندارد (SPT)، از طرح ارائه شده توسط سید و ادریس (۱۹۷۱) و آیین‌نامه طراحی پلهای شاهراهی ژاپن (۱۹۹۱) استفاده شده است. ارزیابی پتانسیل روانگرایی خاکها (ماسه‌ای و لای‌دار) با استفاده از سرعت موج برشی (Vs) بر اساس روش اندروس و استوک (۱۹۹۷) انجام شده است.
در این بررسی، بخشی از جنوب تهران به مساحت ۱۸۲ کیلومتر مربع به صورت مقدماتی، مطالعه و تعداد ۳۳ گمانه تحلیل شده است. مقادیر سرعت موج برشی (Vs) بر اساس اطلاعات موجود آزمایشهای انکساری و درون‌چاهی برآورد و عمق آب زیرزمینی بر اساس نقشه عمق آب زیرزمینی در سال ۱۳۷۸ در دشت تهران تعیین شده است. ضریب اطمینان در مقابل روانگرایی در اعماق مختلف برای هر دو روش محاسبه و درصد موارد تطابق نتایج حاصل از دو روش در اعماق مشترک خاک
به دست آمده است. در نهایت، با استفاده از روش ایواساکی و همکاران (۱۹۷۸)، شاخص پتانسیل روانگرایی برای هر دو روشِ ذکر شده تعیین و نقشه‌های مقایسه‌ای خطر روانگرایی برای آنها تهیه شده است. به نظر می‌رسد که علت اصلی تفاوت نتایج در دو روش آن است که آزمایش نفوذ استاندارد، مقاومت خاک را در یک نقطه از توده خاک منعکس می‌کند؛ امّا سرعت موج برشی، میانگینی از مقاومت خاک را در توده خاک نشان می‌دهد. همچنین بر اساس بررسیهای انجام شده، مقدار شاخص پتانسیل روانگرایی در خاکهای دارای سمانتسیون، در روش مقاومت نفوذ استاندارد، هماهنگی بیشتری با مقدار این شاخص در روش سرعت موج برشی دارد.

واژه‌های کلیدی
روانگرایی، سرعت موج برشی، آزمایش نفوذ استاندارد، خاکهای دارای سمانتسیون، نقشه پهنه‌بندی

Evaluation of Liquefaction Potential by Shear Wave Velocity Measurement (Case Study: South of Tehran)

By:Farajollah Askari, Roozbeh Dabiri, Mohammad Reza keshavarz Bakhshayesh

Abstract

Results of two methods of Standard Penetration Test (SPT) and shear wave velocity (VS) in liquefaction evaluation are compared. The assessment of liquefaction potential by SPT is on the basis of procedure of seed and Idriss (1971) for sandy soils and of Japanese main road bridges designing regulations for silty soils. The liquefaction potential assessment by the VS method is on the basis of procedure by United States Institute of Standard and Technology (NIST) establishment in 1999. In this Study, South part of Tehran is investigated with 182 Km2 areas. In this limited, 33 boreholes were studied. In these boreholes liquefaction would be occurred because of the soil kind and ground water level. The quantity of VS speed is obtained on the basis of geoseismic (refracction test) experiments and also on the basis of the SASW tests. The peak ground acceleration is estimated on the basis of 475 return period and fifty years conveying for the 7.5 magnitude. The underground water depth is obtained from the comparison of thirty – two years changes (1346-1378) of underground water depth and underground water depth’s plan in the 1378 in Tehran’s plain and also from the underground water depth in boreholes

Keywords:

liquefaction, shear wave velocity, Standard Penetration Test