ناحیه مورد مطالعه در این رساله طول جغرافیایی 51 درجه و 30 دقیقه تا 50 درجه در كمربند چین خورده و رانده زاگرس را در بر می گیرد. الگوی دگر شكلی ناشی از همگرایی مورب صفحه عربستان به سمت اورازیا در كمربند زاگرس مرتفع (HZB) قبلا بصورت تسهیم واتنش و آنهم از نوع كامل پیشنهاد گردید. در این نظریه گسل عهد حاضر با روند شمال غرب – جنوب شرق در منتهی الیه مرز شمالی در جذب مؤلفه امتداد لغز ناشی از این همگرایی فعال بوده و گسل زاگرس مرتفع با روندی تقریبا مشابه روند گسل عهد حاضر و مجموعه چین خوردگی های موجود در اثر اعمال مؤلفه عمودی این همگرایی شكل می گیرند. بنابر این گسل زاگرس مرتفع در این مدل بصورت یك گسل راندگی محض در نظر گرفته شده است.
با وارون سازی خش لغزها كه بر روی صفحات گسلی نقش بسته و اغلب رسوبات جوان (كنگلو مرای بختیاری) با سن پلیو-پلیستوسن را متاثر نموده اند، تانسور تنش تفریقی و فاكتور نسبت تنش در ۲۹ نقطه در زاگرس مرتفع اندازه گیری شده است. این شواهد به همراه داده های ژئومورفیك و بردار های لغزش بدست آمده از زلزله های با بزرگای بیش از ۵، نشان دهنده این است كه گسل زاگرس مرتفع یك گسل راندگی محض نبوده بلكه دارای رژیم تنش از نوع ترافشارشی است. بنابر این گسل زاگرس مرتفع بخشی از مولفه حركتی امتداد لغز ناشی از برخورد مورب را جذب می نماید. در تداوم به سمت شرق، گسل زاگرس مرتفع مانند گسل عهد حاضر به مجموعه ای از گسل های امتداد لغز بادبزنی شكل با روند تقریبی شمالی – جنوبی منتهی می شود. گسل كازرون یكی از این گسل هاست و بنظر می رسد كه فعال شدن دوباره آن بنحوی با فعال شدن گسل عهد حاضر با سینماتیك كنونی در ارتباط بوده است. این مطالعه در صدد ارائه شواهدی مبنی بر تغییر تنش در زاگرس مرتفع است كه با تجدید سازماندهی همگرایی مورب صفحه عربستان به سمت اورازیا در ارتباط است. همچنین نشان داده خواهد شد كه این تغییر در رژیم تكتونیكی بصورت محلی ممكن است با حضور مناطقی با سختی بیشتر نظیر حوضه دزفول در ارتباط باشد. متعاقبا با ارائه این مطالب، این مطالعه تسهیم واتنش از نوع بخشی را بجای كامل پیشنهاد می كند. این به معنی آن است كه جذب مولفه امتداد لغز منحصر به گسل عهد حاضر زاگرس نبوده و بخشی از این جابجایی توسط گسل زاگرس مرتفع نیز جذب می شود. این ممكن است یكی از عواملی باشد كه در توجیه كاهش نرخ حركتی در امتداد گسل عهد حاضر بتوان ذكر نمود.