در این تحقیق به ارزیابی مقادیر ارائه شده برای ضریب کاهش نیروی رسیده به اعضای با رفتار کنترل شونده توسط نیرو در تحلیل های خطی(ضریب J)، برای ساختمان های فولادی با سیستم قاب ساده به همراه مهاربندی همگرای شورون، بر اساس ضوابط آئین نامه های مطرح در بهسازی و ارزیابی لرزه ای سازه های موجود مانند 06-ASCE41، پرداخته شده است. برای رسیدن به این هدف با درنظر گرفتن چهار مدل سازه ای با ارتفاع 4، 8، ‎12و ‎16 طبقه که براساس ویرایش سوم استاندارد ‎2800 ایران و مباحث دهم و ششم مقررات ملی ساختمان و برای منطقه ای با لرزه خیزی زیاد (A=0.35g) و خاک نوع III، طراحی شده اند، و با انجام تحلیل های استاتیکی خطی، استاتیکی غیرخطی و دینامیکی غیرخطی و تحلیل حالت حدی براساس آئین نامه 06-ASCE41، مقادیر حداکثر نیروی محوری فشاری ایجاد شده در ستون های دهانه های مهاربندی محاسبه شده است. مفهوم عمومی ضریب J به معنای ضریبی است که با اعمال آن به نیروی بدست آمده از تحلیل های خطی(در اثر اعمال بارهای جانبی) به مقدار نیروی مورد انتظار در عضو مدنظر در واقعیت برسیم، در آیین نامه ها و دستورالعمل ها سه روش برای کاهش نیروی حاصل از تحلیل خطی در اعضای کنترل شونده توسط نیرو پیشنهاد شده است، بدین شکل که با انجام تحلیل حالت حدی، محاسبه ی DCR _min اعضایی که در مسیر انتقال نیرو قرار دارند و یا استفاده از مقادیر محافظه کارانه ارائه شده برای ضریب J با توجه به سطوح خطر و عملکرد مقادیر نیروی ایجاد شده در اعضای نیرو کنترل در تحلیل خطی کاهش یابند. بنابراین در این تحقیق هر سه روش مورد توجه واقع شده است. برای محاسبه ی ضریب J نسبت نیروهای ایجاد شده در تحلیل خطی با تحلیل های غیرخطی و حالت حدی برای رسیدن به مقدار واقعی ضریب J در هر طبقه به طورجداگانه برای ستون های گوشه و کناری تعیین شده است و با مقادیر ارائه شده برای این ضریب در دستورالعمل ها و آئین نامه های بهسازی لرزه ای سازه های موجود مقایسه شده است. در تحلیل های انجام شده از اثرات اندکنشی خاک و سازه صرف نظر شده است و برای انجام تحلیل دینامیکی غیرخطی از ‎17 زوج رکورد سازگار با طیف طرح استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان دهنده ی اثر پذیر بودن این ضریب از نوع سیستم مقاوم جانبی می باشد به طوری که مقادیر بدست آمده کمتر از مقادیر توصیه شده در آئین نامه ها می باشند( 2 J). با توجه به این مسئله که نیروی نامتعادل ایجاد شده در تیر دهانه ی مهاربندی بعد از افت مقاومت مهاربند فشاری در تحلیل های خطی مستقیما دیده نمی شود با اعمال این نیرو در نتایج تحلیل خطی مجددا ضریب J بررسی شده است. در این حالت نتایج نشان دهنده ی این مطلب می باشند که مقادیر محاسبه شده در طبقات مختلف با قدری اغماض یکسان می باشند و ارائه یک ضریب برای کل سازه مطابق با رویکرد 06-ASCE41 منطقی به نظر می رسد و اگرچه نمی توان مقادیر ارائه شده را محافظه کارانه تلقی کرد با این حال میانگین نتایج برای همه ی مدل ها 2 J بدست آمده است، و جای دارد که در سیستم مهاربندی شورون اثر این نیروی نامتعادل در تحلیل ها دیده شود. از اینرو نتایج بدست آمده می تواند مورد توجه اعضای کمیته تدوین نشریه ‎360 ایران قرار گیرد.